De eerste periode van de lockdown bracht ik alleen door in ons huis in Hoegaarden. Mijn man was in Oslo en kon daar – door de aard van zijn werk en door de crisis – niet gemist worden. Ik ervoer een gebrek aan (fysiek- en oog-) contact, voelde me vervreemd en ervoer een overweldigend gevoel dat het allemaal teveel is. Drie aspecten waaraan we niet gewend zijn en die ons zenuwstelsel letterlijk in de war brengen. Ik besef dat er heel veel mensen zijn die tegen dezelfde problemen aanlopen.
In deel 1 van deze blog-serie, over videobellen, ben ik uitgebreid ingegaan op het gebrek aan oogcontact dat we ervaren. Hierdoor missen we de veiligheid die oogcontact kan bieden. In het tweede deel van deze serie ga ik dieper in op het gebrek aan fysiek contact.
Honger naar aanraking
Zoals de inleiding al doet vermoeden, is er inmiddels verandering gekomen in mijn situatie. Ik heb mij, na een paar administratieve hobbels en een lange autorit, bij mijn man in Oslo gevoegd. Nu ik – na zolang echt niemand te hebben aangeraakt – weer fysiek contact mag hebben, merk ik een enorm verschil. Ik kom makkelijker tot rust en kan me beter focussen. Hoe komt het dat je dat fysieke contact zo kunt missen dat we letterlijk ‘huidhonger’ kunnen ervaren?
Rouwen om wat er nu niet is, mag!
Laten we er niet omheen draaien. Het gebrek aan fysiek contact, het onvermogen om een geliefde een knuffel te mogen geven als hij of zij dat zo hard nodig heeft, is schrijnend en doet pijn. Dat mag. Ik las in The Script, het vakblad van de ITAA, een artikel van Bill Cornell. Daarin stelt hij dat mensen over ‘op afstand werken’ vaak zeggen: het is beter dan niets. Dat klopt, we mogen dankbaar zijn dat we op deze manier toch nog met elkaar kunnen communiceren.
Maar ‘beter dan niets’ gaat wel voorbij aan de basisbehoefte die ieder mens heeft, namelijk verbinding maken op neurologisch niveau. Daarvoor hoeven we elkaar niet eens aan te raken. We missen, door op afstand te werken, de fysieke aanwezigheid van onze collega’s of cliënten en de non-verbale communicatie die normaal gesproken onze sessies verrijkt. Bill Cornell zegt in zijn artikel: ‘Let’s grieve what is missing.’ Daarmee erkent hij het gemis dat er, ondanks moderne communicatiemiddelen, toch wel degelijk is.
Vervreemding
De foto die ik gebruikt heb bij deze blog, heb ik gemaakt tijdens mijn reis naar Oslo. Ik overnachtte in een truckers motel en was daar helemaal alleen. Het voelde desolaat en bijna onwerkelijk. Ik voelde me vervreemd van de wereld om me heen.
Een veel voorkomende klacht in deze tijd; vervreemding. Door het gebrek aan fysiek contact voelen we ons vervreemd van anderen, voelen we ons gestresseerd en daarvan worden we heel moe. Het zenuwstelsel blijft in onveiligheid/stress stand staan, zeker als mensen in deze periode noodgedwongen veel alleen zijn.
Praktische tips
Tijdens deze barre tijden is het goed om met zachte en milde ogen te kijken. Tenslotte zijn we allemaal op zoek naar zachtheid en mildheid. Dat geldt voor jezelf, voor de mensen rondom jou en ook voor onze beslissingnemers. Daarom geef ik je graag wat praktische tips:
- Kijk met mildheid naar jezelf. Leg de lat liever wat lager dan je gewoonlijk doet. Je bent nu immers wat sneller moe dan gewoonlijk.
- Kijk met mildheid naar elkaar en draag zorg voor elkaar. Ook al hebben de mensen om je heen soms een kort lontje of zijn ze prikkelbaar.
- Kijk met mildheid naar de beslissingnemers. Het zijn ook maar mensen die voor het eerst met zo’n crisis te maken krijgen. Ga er maar vanuit dat ook zij vanuit goede intenties doen wat ze kunnen. Er zo naar kijken bespaart jou misschien veel energie.
Behoefte aan gedegen coaching
Meer dan ooit is er tijdens- en in de periode na de Corona crisis behoefte aan gedegen coaching. Als coach kun je je hierop voorbereiden. Je kunt je ‘wapenen’ met nieuwe kennis van TA en Embodied Coaching en Therapie, zodat je weet hoe je om moet gaan met stress- en depressie/vervreemdingsproblematiek bij je cliënten. Bij het TA Expertise-centrum heb ik de kennis in huis om jou te leren om de topcoach te worden die jouw cliënten binnenkort zo hard nodig hebben.
Wil je weten welke mogelijkheden ik jou bied om jezelf verder te ontwikkelen? Graag sta ik je persoonlijk te woord in een Strategiegesprek. Tijdens dit gesprek kijken we samen waar je nu staat, waar je graag naartoe zou willen en welke stappen je daarvoor moet zetten. Past één van mijn opleidingen in dat traject, dan vertel ik je erover. Zijn andere opties voor jou beter, dan hoor je dat ook eerlijk.
Heb je interesse in zo’n Strategiegesprek? Het is vooralsnog gratis. Kijk voor meer informatie op deze pagina. Je kunt daar ook gelijk een gesprek inplannen in mijn agenda, op een tijd die jou het beste uitkomt.
Je bent welkom.