‘Als ik dan ’s avonds thuis kom, krijgt Hans de volle laag…’
Annelies heeft een coaching-praktijk, waarin ze veel tijd en energie stopt. Ze staat altijd klaar voor haar teammembers en cliënten. Daarnaast heeft ze een gezin waar ze haar liefde en aandacht in stopt. Al met al heeft ze een heel mooi, compleet leven. Toch is ze niet tevreden en blijft er altijd iets aan haar knagen. Werk en gezin vergen zoveel tijd dat ze nog niet is toegekomen aan het vervullen van haar grootste droom: het schrijven van een boek.
In bovenstaand voorbeeld zullen veel mensen zich herkennen, denk ik. Dat is gelijk de eerste misvatting over het realiseren van eigen potentieel. Maar er zijn er meer. In deze blog verzamelde ik ze voor je. Natuurlijk geef ik je ook een manier om de ontevredenheid op te lossen. Maar eerst de misvattingen:
1. Ik ben de enige die dit gevoel heeft
Door het bestuderen van TA kom je er al snel achter dat je écht niet de enige bent die een soortgelijk gevoel in haar leven ervaart. In TA hebben we er zelfs een model voor: het mini-script model.
Even in het kort de theorie die bij dit model hoort:
Driver: De normen en waarden die we van huis uit meegekregen hebben: hard werken voor anderen, veel moeten bereiken. Zorg ervoor dat anderen tevreden zijn. Als dit je lukt, heb je een fijn gevoel. Je krijgt complimenten; ‘Goed gedaan. Dank je wel.’ Deze waarden heb je gekregen om je goed en blij te voelen in je gezin van herkomst.
Stopper: Hier komen de dingen naar voren die je jezelf ontzegt en opoffert om te bereiken dat je leuk gevonden wordt door anderen. Je zelfontwikkeling, je creativiteit. In het voorbeeld van Annelies is dit het schrijven van haar boek. Het opofferen van deze dingen is niet slecht! We voelen ons er alleen niet zo goed door.
Verwijter: Ook deze rol speel je zelf. Je verwijt jezelf (en anderen) dat je niet toekomt aan het ontwikkelen van jezelf, omdat je telkens dingen voor anderen moet doen.
Wanhopige: Als je jezelf dingen ontzegt, voelt dat op den duur niet goed. Het blijft aan je knagen, zoals in het voorbeeld van Annelies. In dat geval kun je hopeloos of depressief worden. We hebben allemaal ons favoriete rotgevoel, daarover lees je meer in deze blog: Rotgevoelens en wat je daarvan kunt leren.
Door dit model te bestuderen, kom je erachter dat jouw denkwijze heel gewoon is en bij veel mensen voorkomt. Het is een herkenbaar systeem. We kunnen allemaal heel gemeen en onredelijk tegen onszelf zijn. Alleen die wetenschap helpt soms al bij het relativeren van jouw gevoel.
2. Het is gek dat mijn partner de volle laag krijgt
Laat ik je gelijk geruststellen. Nee hoor, dat is helemaal niet gek. Bij onze partner (of goede vriendin, of wie dan ook maar dichtbij je staat) voelen we ons helemaal thuis en durven we onszelf te zijn. Dat betekent ook je frustratie tonen en te laten zien dat je teleurgesteld bent in jezelf. Andersom: Lees je dit als partner, dan is het dus eigenlijk een compliment dat je de schuld krijgt 😉
Het is overigens ook niet gek om je daarna schuldig te voelen over het feit dat we boos waren op onze partner en dat we eigenlijk zelf ook wel weten dat het onredelijk is wat we doen.
3. Dat ik niet toekom aan het realiseren van mijn eigen potentieel is niet mijn schuld
Dit wordt even een pittige. Het is niet jouw schuld, wel jouw verantwoordelijkheid. Waarom? Omdat jij degene bent die de keuze maakt om niet aan je eigen project te werken. Daar kun je 1001 redenen voor verzinnen. Het is makkelijk voor Annelies om tegen Hans te zeggen: ‘Ik heb niet aan mijn boek gewerkt, want ik moest van jou de afwas doen.’ Heel begrijpelijk. Maar als je er echt eerlijk naar kijkt, had ze ook kunnen vragen: ‘Wil jij vanavond de afwas doen, want ik wil graag een uur aan mijn boek besteden.’ Of, tegen een klant: ‘Nee, ik heb vandaag geen tijd om met je af te spreken, want ik werk aan mijn eigen project.’
4. We moeten minder hard werken voor anderen
Veel cliënten die met dit probleem worstelen, zeggen tegen mij: Als een klant tegen mij zegt: ‘Dankjewel, goed gedaan,’ dan maakt dat mijn dag goed. Dat is het enige dat goed gaat. Het enige lichtpuntje! Jij wilt dat van mij afpakken door te zeggen dat ik aan mijn eigen project moet gaan werken.
Niets is minder waar. Het is alleen belangrijk om ook te erkennen dat we die zelfontwikkeling nodig hebben en onszelf dat moeten gunnen. Dat is vreselijk moeilijk, want door tijd voor jezelf te maken, ga je dus automatisch minder tijd overhouden voor het blij maken van anderen. Je mist dus een stukje van de waardering die je van anderen krijgt, waardoor je je gelukkig voelt.
En nu, Linda?
Voelde je je aangesproken door het voorbeeld van Annelies en loop je tegen dezelfde uitdagingen aan? Dan nodig ik je uit om in jouw leven de balans te gaan zoeken tussen anderen blij maken en jezelf ontwikkelen. Transactionele Analyse kan je daarbij helpen. Binnenkort geef ik weer een 2-daagse introductie in TA, waarin je;
- leert jezelf beter te begrijpen
- effectiever leert communiceren
- beter in balans komt
- modellen leert die je direct kunt toepassen op je werk en leven
Je bent welkom!
Ja, ik wil meer weten over de introductie in TA